[ook verschenen in de Vriendenband van de Vrienden van de Atletiek]
Soms zoek je in alle mogelijke bronnen, raadpleeg je diverse personen ‘die het zouden kunnen weten’ om een antwoord te vinden op een vraag die je bezighoudt. En net op het moment dat je denkt: “Laat maar, het lukt me niet…”, stuit je op een onverwachte bron.
En aan het eind komt er dan een heel simpel antwoord...
Zoals bij de borstelspikes. We hebben er al in meerdere Vriendenbanden aandacht aan besteed nadat we bij de kleding, schoenen, koffers, en dergelijke die onze toppers meekrijgen als ze worden uitgezonden, zagen. Daarbij lagen begin van dit jaar ineens spiksplinternieuwe borstelspikes. We wisten dat die eerder bestonden en herinnerden ons, dat ze al snel na invoering verboden werden door de IAAF. Waarom dan deze nieuwe exemplaren?
Op het eerste artikel hierover in Vriendenband 1 van 2023 kwamen reacties bij Piet Wijker en vervolgens ook bij mij. Zo reageerde Ilja Keizer al direct naar Piet. Zij schreef over haar eigen borstelschoenen, die zij heeft aangehad tijdens haar finalerace op de 1500 meter bij de Olympische Spelen van 1972. Ze moesten zodoende legaal (geweest) zijn! Hoe zit het dan met het verbod??
Onlangs stuurde Ilja mij foto’s van die schoenen die zij dus trouw bewaard heeft. Niet zo verbazend als je nog weet dat zij daar 4.05.13 op liep! Al meer dan 50 jaar geleden! Absolute wereldtop!
En Agnes Popkema – van Wijk reageerde met foto’s van Asics Meta sprint schoenen die nu gewoon te koop zijn.
De volgende info kwam uit het boek “Van 10.6 naar 9.58” van Kees Sluys. Om een heel andere reden nam ik het weer eens ter hand en vond er in dat bij de meedogenloze Amerikaanse selectiewedstrijden voor de Olympische Spelen in 1968 een aantal atleten onverwachte prestaties leverden. Wereldrecords op 200 en 400 meter, plus een op 400 meter Horden, waardoor ‘zekere’ Olympia-gangers werden uitgeschakeld!.
De prestaties werden echter niet erkend: de betrokken atleten hadden gelopen op revolutionair nieuwe borstelspikes. Art Simburg, vertegenwoordiger van Puma, had ze ter plekke aan een aantal atleten gegeven. Zes rijen, met in totaal 68 minuscule ijzeren puntjes, dus ‘spikes’ zagen er inderdaad als rijtjes kleine borstels uit. Speciaal gemaakt om meer grip te hebben op toen spiksplinternieuwe kunststofbanen.
De IAAF erkende de wereldrecordverbeteringen niet omdat in het wedstrijdreglement stond dat een schoen maximaal zes spikes in de zool en maximaal twee in de hak mochten hebben. Er stond bij dat ‘het doel van de schoen moest zijn bescherming en versteviging te bieden aan de voet en een greep op de grond en niet zodanig geconstrueerd mag zijn dat hij voor de deelnemer een extra hulpmiddel wordt.’
Twee weken voor de openingsceremonie in Mexico vaardigde de IAAF een oekaze uit waarin duidelijk werd gemaakt dat schoenen maximaal acht spikes mochten bevatten.
Door het bestuderen van de foto van Ilja en het lezen van de passage in het boek van Kees Sluys is voor mij het ‘probleem’ opgelost! De oorspronkelijke borstelschoenen hadden 68 spikespunten en dat was / is reglementair te veel. De schoenen van Ilja, en bij nadere inspectie ook het huidige type, hebben géén spikepunten, zijn daarom ‘gewoon’ loopschoenen, zij het met een zool met een borstelprofiel. Dus toegestaan!
Vragen! We blijven het zeggen: ze komen in steeds groter getale binnen!
~ Desgevraagd meegewerkt door het leveren van informatie plus foto- en filmmateriaal voor Andere Tijden Sport. Na de uitzending over Raymond Heerenveen gebeurde dit ook voor die met Nelli Cooman. Voordeel voor ons: aangeleverde films kregen we gedigitaliseerd terug!
~ Vragen over atleten die presteerden in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw.
~ Maar ook: wanneer begon de IAAF met de uitverkiezing van de atleet/atlete van het jaar? Dat lijkt een simpele vraag (in 1988) maar wat was dan de status van eerdere jaarlijstjes? En daardoor: was 1988 wel het eerste jaar?
~ Nijmegen Atletiek viert een jubileum en stuurde uitnodigingen voor een ‘oprichtingsfeest’. Noemt als datum: 1 april 1978. Volgens Anneloes Beenakkers-Bosman klopt dat niet: op die datum werd UNC AV Nijmegen. Daarvoor werd Numaga UNC op 6 mei 1968 en dáárvoor werd Quick Numaga op 27 april 1964. Zij vroeg ons raad. Met fusieverenigingen, zeker als er meerdere fusies zijn geweest is dat inderdaad niet altijd helder. Meestal neemt men de oudste datum. Numaga is ooit afgesplitst van Quick dat opgericht is …. op 10 april 1888 !! Maar als voetbalvereniging, waarbij atletiek een ondergeschoven kindje zal zijn geweest. Op 29 oktober 1912 werd Quick ook lid van de N.A.U.
In 1978 fuseerde UNC weer met Quick en ging verder als A V Nijmegen. Natuurlijk schrijven wij niet voor wanneer de vereniging zijn oprichting moet vieren maar het lijkt ons wel dat het bestuur iets heeft om over na te denken.
~En Jurryt van de Vooren vroeg ons wat wij wisten over atletiekwedstrijden in de Rotterdamse Kuip. De volgende dag meldde hij al dat hij intussen gevonden had dat in 1938, 1939, 1948 en 1949 onder andere Fanny Blankers Koen, Foekje Dillema, Tinus Osendarp en Wim Slijkhuis er gelopen hebben.
Blijft de vraag wanneer de atletiekbaan uit het stadion is gehaald. Kan een Rotterdammer met voeten in het verleden helpen?? Wij hebben er niets over in ons bestand.
Cadeaus.
~ Gracenote Sports had een verzameling sportattributen, boeken e.d. Door verhuizing minder plaats. Is er iets voor ons bij?
~ Met Wim van Hemert gaat het zodanig minder goed, dat hij niet meer thuis kan zijn. Uit zijn enorme voorraad boeken mochten we die uitzoeken die voor ons interessant zijn en die we nog niet hebben.
~Tijdens de jaarlijkse fietstocht van de Vrienden vorige maand kwamen we onder andere langs de feestvierende vereniging Sportclub Reeuwijk. Dat leverde Erfgoed een map op met alle artikelen die destijds in het clubblad stonden ter gelegenheid van het -al even eerder- 50-jarig bestaan.
Alle gevers: dankjewel!