Stichting de SPORTWERELD bevordert sporthistorisch onderzoek en documentatie en zet zich in voor het behoud van het sportief erfgoed met bijeenkomsten, lezingen, studiedagen en uitgifte van het gelijknamige magazine over sportgeschiedenis. Historici, sociale wetenschappers, sportbestuurders, journalisten, verzamelaars, sporters en vele anderen zijn betrokken bij De Sportwereld. Stichting de Sportwereld wil een platform zijn voor het ontwikkelen en verspreiden van kennis over de geschiedenis en achtergronden van de sport in Nederland.
Geweldig, als zo’n Stichting vraagt om eens kennis te mogen maken met de wijze waarop wij, de Stichting Atletiek Erfgoed, bezig zijn en vanuit welke uitgangspunten we functioneren. Dat vond plaats op 27 september en Frank en Hugo ontvingen ze. Zo’n bezoek brengen ze jaarlijks aan enkele sportbonden en al heel snel bleek, dat wij een unieke positie innemen. Dat lang niet alle sportbonden georganiseerd tijd, middelen, zelfs maar oog hebben voor hun geschiedenis, is bekend. Waar dat wel gebeurt, zijn grotendeels gepensioneerde enthousiaste vrijwilligers bezig -net als bij ons- maar, zoals we hoorden over een andere sportbond, zijn die bijvoorbeeld afhankelijk van de toevallige directeur bondsbureau hoeveel ruimte zij, in twee betekenissen, krijgen.
Onze Stichting, gebaseerd op de Vrienden en de Atletiekunie, geeft een stevige verankering en die is de Sportwereld nog nergens tegengekomen. Ook de keuze om archiefbeheerder ver boven een mogelijk museale functie te plaatsen, werd onderschreven. Musea, denk aan het sportmuseum in Lelystad, de Experience in het Olympisch Stadion, zijn te vaak een kort leven beschoren en voor een museum binnen ons bondsbureau is praktisch gezien al helemaal geen plaats.
Voor een kleine proeve van bekwaamheid slaagden we glansrijk: een familielid van een hunner was in 1940 veel beter dan Tinus Osendarp. “Hebben jullie dat?” Ja hoor, binnen een minuut hadden we op tafel dat Wim Nota dat jaar 10.5 had gelopen (1e) en Tinus ‘slechts’ 10.7 (2e).
Maar men kwam niet alleen ‘halen’. Wij werden gewezen op sporthistorisch onderzoek aan de Radboud universiteit in Nijmegen; het Huygens ING instituut, waar Dr. Michel van Gent zich bezig houdt met sportgeschiedenis. En op het Nationaal Archief, waar al diverse grote sportbonden hun archieven hebben ondergebracht. (Want denk eens aan -onverhoopt- brand, aan klimaatbeheersing, enz.) Iets om over na te denken. Of gewoon al een simpele tip: bewaardozen met zo’n ijzeren ringetje in een rond gat om de doos van de plank makkelijk naar je toe te trekken: ijzer gaat ooit eens roesten en dat beïnvloedt de inhoud nadelig.
De Sportwereld organiseert ook bijeenkomsten en studiedagen, zoals in de eerste zin van dit bericht staat. Bij het afscheid klonk de overweging om zo eens afgevaardigden van een aantal historisch actieve sportbonden bij elkaar te brengen, om elkaar te inspireren en van elkaar te leren. Zo’n sessie zien wij graag tegemoet!
Een fijn en wederzijds leerzaam bezoek, waar we met genoegen op terugzien!